آنچه که از عمر حساب نمی شود!

اسکندر مقدونی در ضمن جهانگردی به شهری از شهرها می گذشت دید که دارای هوای بسیار لطیف و نهرهای سرشار و باغستان های با طراوت و خرم است دستور داد توقف کنند تا از مناظر طبیعی و آب و هوای آن شهر چند روزی استفاده کند. در ضمن عبورش به قبرستان آن شهر افتاد و دید روی سنگ قبرها مدت عمر افراد دوسال، چهارسال و پنج سال نوشته شده است. تعجب می کند که با این آب و هوا و مواظبت طبیعی چرا باید عمر این مردم این اندازه اندک باشد رمز این مطلب را از پیر مردی از اهالی آن شهر پرسید؟ او می گوید: طول زندگانی آن مدت را عمر خود حساب می کنیم که مصرف می شود و آن اوقاتی را که در محضر دانشمندان صرف می شود و کسب علم و دانش می کنیم از عمر حساب نمی کنیم.