طب سنتی و اسلامی

طب سنتی و اسلامی

احیاگران طب ایرانی
طب سنتی و اسلامی

طب سنتی و اسلامی

احیاگران طب ایرانی

خواص برخی از محصولات گروه احیاگران طب ایرانی+تصویر

ضمن عرض سلام خدمت همه هموطنان عزیز، از آنجایی که تعداد زیادی از شما مهربانان درخواست آشنایی با محصولات گروه احیاگران طب ایرانی را داشتند، به مرور برخی از محصولات و خواص آنها را برای شما خواهیم گذاشت؛ توجه داشته باشید که گروه احیاگران طب ایرانی با هدف فرهنگ سازی و احیاء طب ایرانی مشغول به فعالیت است و هیچگونه هدف تجاری را دنبال نمی کند. از آنجایی که روش تهیه محصولات بدلایل مختلف از جمله صنعتی شدن تغییر کرده است و محصولات مورد نیاز مردم در اکثر موارد با کیفیت و خلوص پائین و قیمت بالا در بازار وجود دارد، گروه احیاگران طب ایرانی، بر آن شده است تا در حد وسع خود به تهیه و آماده سازی محصولات مطابق دستورات قدما اقدام نماید، لازم بذکر است که سعی شده  به منظور حفظ کیفیت محصول، محصولات را در همان محلی که به عمل می آید تهیه شود، لذا محصولات هم از نظر کیفی و هم از نظر قیمت بسیار مناسب و عالی هستند، محصولاتی که این گروه تولید می نماید با دقت و وسواس از بهترین نوع مواد اولیه و با متدهای مندرج در متون طب سنتی و با نظارت طبیب طب سنتی در روستاها و مزارع استان خراسان رضوی تهیه می گردد. 

 

1 - عسل دارویی ( زنده ) 

حضرت محمد (ص) فرموده اند: خوردن عسل، استعمال بوی خوش، سوارکاری و نگاه کردن به سبزه نشاط آور است. به عقیده ابو علی سینا، عسل خوراکی است که جوانی را جاویدان می سازد، حافظه را نیرو می بخشد و گذشته را در خاطر زنده می کند، اندیشه را پاک می سازد، زبان را می گشاید و درد را ریشه کن می کند. بنابر نوشته ها و منابع مشخص می شود در دنیای قدیم چه از جنبه های غذایی و چه از حیثیت دارویی این ماده اعتبار و برتری چشم گیری به تمام معجون های خوراکی داشته است، حتی امروزه هم عده زیادی معتقدند، عسل طبیعی یک غذای کامل است که خواص درمانی زیادی دارد و بی تردید نه تنها از آن به عنوان ماده قندی، بلکه به عنوان معالج بسیاری از بیماری ها استفاده می نمایند.

 طبق بعضی از منابع علمی عسل طبیعی در بهبود بیماری های قلبی و گوارشی و ... کمک کرده و یک غذای مفید برای کودکان دو سال به بالا به حساب می آید که در رشد آن ها تأثیر به سزایی دارد، همچنین مصرف آن در کودکان و کهنسالان به علت هضم و جذب سریع حائز اهمیت است. عسل طبیعی به علت جذب سریع در داخل دستگاه گوارش، تخمیر الکلی ایجاد نمی کند و وجود اسیدهای آزاد در آن سبب جذب مواد چربی شده و کمبود آهن را جبران می کند. استفاده از آن به عنوان منبع انرژی در ورزش هایی چون : فوتبال، شنا، دو، کشتی، دوچرخه سواری بسیار معمول است. دانشمندان معتقداند که عسل طبیعی به علت داشتن قند زیاد و مواد معدنی و همچنین خاصیت باکتری کشی قوی برای پوشش محل جراحی مورد استفاده قرار گرفته است. آنها همچنین گزارش کرده اند که عسل طبیعی برای معالجه زخم های سطحی، زخم معده و برای ساختن بسیاری از داروها خصوصاً شربت سینه بکار می رود.

قندهای موجود در عسل علیرغم شیرینی زیاد به دندان ها هیچ صدمه ای وارد نمی سازد، بلکه آنها را سفید و لثه را محکم می کند. پروفسور واسکور گسترف عقیده دارد چنانچه شکر مدتی در دهان بماند، توسط باکتری تجزیه شده و موجب ایجاد اسید لاکتیک در دهان می شود که برای دندان مضر است، ولی عسل طبیعی برخلاف شکر چون دارای آنتی بیوتیک طبیعی می باشد هیچ گونه اسیدی در دهان تولید نکرده و دندان ها را ضد عفونی می نماید. 

فواید تغذیه ای عسل طبیعی

 عسل طبیعی به جهت سهولت جذب بهتر و مقاومت در برابر کوفتگی، مخصوصاً در مورد فعالیت های فیزیکی، مقاومت قوی را ایجاد می کند؛ همچنین کارایی بیشتر فکری را سبب می گردد. بنابر این هم افراد سالم هم افراد بیمار برای درمان هر نوع ضعف مخصوصاً در موارد هضم یا جذب غذا در بدن به آن نیاز دارند. به علاوه باعث افزایش رشد نوزادان، تثبیت مقدار کلسیم استخوان، کمک به درمان کم خونی و بی اشتهایی می شود.

فواید عسل طبیعی برای دستگاه گوارش

 عسل طبیعی هضم و جذب غذا را بهبود می بخشد و برای مشکلات روده ای مزمن و عفونی مثل یبوست، زخم اثتی عشر یا دوازدهه و ناراحتی های کبد، مفید است.

فواید عسل طبیعی برای سیستم تنفسی

در شرایط آب و هوایی معتدل و سخت، عسل طبیعی درمان شناخته شدۀ خوبی برای سرماخوردگی و ناراحتی ها و عفونتهای دهان و گلو و برونشیت می باشد. به نظر میرسد این اثر به غیر از خاصیت ضد باکتری بودن، مربوط به اثر آرام کنندگی و تسکین دهندگی فروکتوز موجود در آن باشد.

فواید عسل طبیعی در درمان پوست و زخم

عسل به علت خاصیت مرطوب کنندگی و تقویتی در ساخت کرمهاو مواد آرایشی کاربرد دارد. همچنین از آن در ساخت مواد دارویی یا قرار دادن مستقیم آن بر روی زخم، برای درمان درد ها و زخم های بالینی، زخم معده، زخم واریس و سوختگی یاد کرده اند. عسل طبیعی به مقاومت بدن در برابر عفونت و ترمیم بافت کمک می کند و موجب تسریع سرعت ترمیم زخم می گردد. اگر پس از سوختگی به موضع مالیده شود، سطح تاول را محدود ساخته و به ترمیم پوست سرعت می بخشد. در نوشته ها، شواهد تاریخی بسیاری از درمان انسان با عسل و یا کاربرد دامپزشکی (درد و زخم های باز و زخمهای پستان گاو) آن گزارش شده است. استفاده از نوعی کرم که روزی سه بار از آن استفاده می شود و از مقادیر مساوی عسل، آرد گندم سیاه و روغن زیتون تشکیل شده باشد، در درمان دردها و زخم های باز مثل زخم قانقاریا در اسبها بسیار موفق بوده است.

فواید عسل طبیعی برای ناراحتی های چشم

براساس نظریات سنتی از اروپا، آسیا و آمریکای مرکزی عسل طبیعی، آب مروارید چشم را مداوا می کند یا کاهش می دهد و در صورتی که مستقیماً در چشم ریخته شود، آماس ملتحمه و ناراحتی های مختلف قرنیه چشم را درمان می کند. این گفته بیشتر در مورد عسل های ملیپونید و ترگونید از آمریکای مرکزی و جنوبی و هند صدق می کند.

بیماری قند (دیابت)

بر خلاف تصور بعضی ها که عسل را برای بیماری دیابت بی ضرر ی دانند، مصرف بدون تجویز پزشک برای آنان مضر می باشد. عسل را تنها می توان با دستور پزشک متخصص جایگزین مقدار قندی نمود که برای بیمار مجاز می باشد و مصرف آن به عنوان قند اضافی بر آنچه در رژیم آنها پیش بینی شده مجاز نیست. با این وجود در عسل مصرفی بیماران دیابتی هرچه قند فروکتوز بیشتر از گلوکز باشد برای آنها بهتر است، به همین دلیل عسل اقاقیا که فروکتوز بیشتری دارد برای بیماران دیابتی توصیه می گردد.

بررسی ها نشان می دهد که میزان انسولین در هنگام مصرف عسل طبیعی کمتر از مصرف سایر غذاها با کالری مشابه است و میزان قند خون مدت کوتاهی پس از خوردن آن در مقایسه با دیگر غذاهای هم کالری کمی بالاتر بوده است. در بررسی سلامتی افراد مشخص شده است که مصرف محصولات عسلی، قند خون را کمی نسبت به مصرف مقدار مشابه ساکارز بالا می برد. 

توضیحاتی در مورد عسل طبیعی 

اگر به زنبور شیره یا شکر خورانده شود یا از شهد گلها تغذیه کند، در هر دو صورت عسل ساخته شده و طبیعی است اما برای مصارف دارویی و درمانی عسلی که از شیره ی شکر است کم خاصیت است و در برخی از موارد پاسخ عکس می دهد مثل درمان دیابت، عسل زنده باید در برودت رس کند و در گرما روان باشد به این عسل اصطلاحاً عسل زنده می گویند. اگر عسل طبیعی را در معرض حرارت مستقیم قرار دهند خاصیت خود را از دست خواهد داد، پس برای بازکردن عسل رس گرفته می بایست ظرف عسل را در آب گرم قرار داد. 

 

۲ - روغن گل بنفشه 

 

حکمای طب سنتی ایران ، مصر باستان و همچنین پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (س) در مورد مصرف روغن بنشتوجه ویژه ای داشته اند و همچنین از برخی از اعمه اطهار در مورد مصرف روغن بنفشه احادیث فراوانی وجود دارد که ما به بعضی از این احادیث اشاره ای خواهیم داشت .

حضرت علی(ع)فرمودند : روغن بنفشه را در بینی بچکانید و بر سر بمالید زیرا درد سر را زایل می کند و گرمی تب را می شکند و اگر مردم فضیلت آن را بدانند هر آینه یک وقیه از آن یک اشرفی می شود.

امام صادق(ص)فرمودند : روغن بنفشه روغن بسیار خوبی است زیرا دردهای سر و چشم را از بین می برد

روغن گل بنفشه: برای درمان سردرد و بیخوابی، مالیدن روغن بنفشه بر پوست سر و پیشانی مفید است. مالیدن این روغن بر سر مانع ریزش مو شده، موخوره و خشکی مو را برطرف می کند، برای نرم کردن مفاصل، رفع خارش، نگهداری ناخن، مالیدن روغن بنفشه بر پوست و روی ناخن بسیار مفید است. روغن بنفشه سرد و خواب آور بوده و برای خشکی بینی استفاده می شود. مالیدن روغن بنفشه بر سینه اطفال جهت درمان سرفه خشک آنها بی نهایت مؤثر است. 

توضیحاتی در مورد روغن بنفشه 

گل بنفشه به تنهایی روغن ندارد که بشود آن را استخراج کرد، در نتیجه گل بنفشه را طی فرایندی در روغن دیگری می خوابانند و روغن گل بنفشه نامیده می شود، متاسفانه من برخی روغن هایی که در بازار دیده ام و آزمایش کرده ام، روغن پایه آن را از روغن مایع نباتی یا روغن چرخ خیاطی استفاده می کنند، که نه تنها مفید نیست بلکه دارای مضراتی نیز هست، لذا قبل از خرید روغن بنفشه باید بدانید که روغن پایه آن چیست، در متون طب سنتی روغن پایه برای روغن بنفشه را روغن کنجد یا زیتون تعیین نموده اند حال اگر روغن پایه کنجد یا زیتون باشد بوی این روغن ها قالب بر بنفشه می شود و شما از روی بوی آن می توانید تا حدودی به مرغوبیت آن پی ببرید. 

 

3 - روغن سیاهدانه 

سیاه دانه و روغن آن موثرترین و مفیدترین چیزی است که برای تقریباً هر بیماری، الرجی یا حساسیت و حتی بماری های جدی مانند نفستنگی (asthma ) ، شکر یا دیابیت، اختلالات در سیستم دفاعی بدن، زردی یا (hepatitis) ،ایدز (AIDS) و حتی سرطان دارو میباشد. حدیث بخاری شریف هم این موضوع را تایید میکند که سیاه دانه درمان هر مرض به غیر از مرگ است. این گیاه یکی از مهم ترین و بزرگترین شفا بخشِ هر زمان بوده و به شیوه های مختلف و موارد گوناگون مانند تقویت سیستم دفاعی بدن، تصفیه خون و حمایت از طول عمر سالم مورد استفاده قرار میگرفت.

اسمِ بیالوژیکی سیاه دانه (Nigella sativa) میباشد که عمدتاٌ در مناطق مدیترانه و سایر مناطق دیگر جهان از جمله عربستان سعودی، افریقای شمالی و بخش های از آسیا نیز کشت میشود. سیاه دانه برای اولین بار در مصر شناخته شد و از فواید آن در کتاب مقدس انجیل نیز ذکر گردیده است. دانشمندان یونانی در قرنِ اول سیاه دانه را برای معالجۀ سردردی، بندش بینی، درد دندان، و کرم های روده توصیه مینمودند. دانشمند معروف مسلمان ابن سینا در کتاب خیلی مهشور و مهم خود که تا هنوز در دنیای طبابت ارزش خود را دارا است، دربارۀ سیاه دانه چنین گفته که این دانه باعث تحریک انرژی مثبت بدن انسان میشود و به همین طریق باعثِ رفع خسته گی جسمی و روحی میگردد.

خواص سیاه دانه

۱٫ طبع سیاه دانه خیلی گرم و خشک است.
۲٫ محرک است.
۳٫ بادشکن می‌باشد.
۴٫ مدر می‌باشد.
۵٫ قاعده آور و زیادکننده شیر می‌باشد.
۶٫ برای فروکش کردن تاول‌های پوست سیاه دانه را با روغن کنجد مخلوط کرده روی پوست بمالید از این روغن برای محل گزش نیش عقرب نیز استفاده می‌شود.
۷٫ برای بیماری‌های کبد منجمله بزرگ بودن آن می‌توان هر روز صبح یک چهارم قاشق چایخوری سیاه دانه را جویده همراه آب میل کرد.
۸٫ سیاه دانه باعث خشک شدن رطوبت‌ها می‌گردد.
۹٫ اخلاط غلیظ را رقیق می‌کند.
۱۰٫ زیادخوردن آن باعث سقط جنین می‌گردد.
۱۱٫ کسانی که یرقان دارند می توانند صبح‌ها از سیاه دانه مانند شماره ۷ استفاده کنند.
۱۲٫ برای درخشان کردن رنگ پوست صورت کمی سیاه دانه را در روغن سرخ کرده میل شود.
۱۳٫ برای دفع کرم معده یک چهارم قاشق چایخوری سیاه دانه را با یک قاشق سوپخوری سرکه مخلوط کرده همراه اب صبح میل شود.
۱۴٫ برای رفع ناراحتی‌های تنفسی کمی سیاه دانه را خرد کرده با عسل مخلوط نموده همراه آب میل شود.
۱۵٫ برای خردکردن سنگ کلیه و مثانه از روش ۱۳ استفاده شود.
۱۶٫ برای رفع زردی ۷ یا ۸ دانه سیاه دانه را در شیر تازه خیس کرده بعد از یک ساعت آن را ساییده در بینی بیمار بچکانید.
۱۷٫ برای درمان درد دندان از دمکرده سیاه دانه با سرکه مزمزه شود.
۱۸٫ برای تسکین درد رحم و دردهای پس از زایمان کمی سیاه دانه با عسل و روغن مخلوط کرده میل شود.
۱۹٫ برای درمان زخم‌های سوداوی پا، سیاه دانه را سرخ کرده کوبیده با گلاب مخلوط کرده به صورت ضماد روی زخم بگذارید.
۲۰٫ برای درمان زکام سیاه دانه را سرخ کرده داخل روغن زیتون ریخته بگذارید بجوشد بعد از چند دقیقه برداشته صاف نموده چند قطره در بینی بچکانید.

خواص روغن سیاه دانه

استعمال بیرونی یا مالیدنی

- درمان سرفه های سرد ناشی از سرما، درد سینه و تنگی نفس

- خارج کردن جنین مرده و زنده و پرده های جنین

- درمان سیروز، آسیت و کبد چرب

- درمان لک و پیس صورت

- درمان گرفتگی های عضوی یا روده ها، دفع باد

- رفع خال، زگیل، ترک پوست بدن، پیسی، پسوریازیس و اگزمای ترشح دار ( که باید با کمی سرکه مخلوط شود)

- درمان فلج، درد سرد مفاصل، خواب رفتگی دست و پا و خستگی ها ی مزمن

- مالیدن ( و نیز خوردن) روغن مخلوط با روغن زیتون و کندر برای افزایش نیروی جنسی مفید است.

- چکاندن روغن در بینی گرفتگی بینی را باز می کند و در فلج عصب صورتی موثر است.

 استفاده خوراکی

- خوردن روغن سیاه دانه به دفع سنگهای ادراری ، سوزش ادرار و بزرگی پروستات موثر است.

میزان مصرف خوراکی در سرد مزاجان تا ۸ گرم در روز و در گرم مزاج ها تا ۲ گرم است.

روش مصرف

گرفتگی عضلات : با مقداری از روغن پوست را آغشته و به آرامی ماساژ دهید سپس محل را ببندید و گرم بگیرید

مو : برای مو بعد از حمام و خشک کردن سر ۳۰ قطره روغن را کف دست ریخته و پوست سر را ماساژ دهید روز بعد سر را شستشو دهید

ابرو : مقداری نوک انگشت را به روغن آغشته کرده سپس ابرو را به سمت خواب موهای آن ماساژ دهید 

توضیحاتی در مورد روغن سیاهدانه 

سیاهدانه به تنهایی روغن قابل توجهی ندارد که بشود آن را استخراج کرد، در نتیجه سیاهدانه را طی فرایندی در روغن دیگری می خوابانند و روغن سیاهدانه نامیده می شود، متاسفانه من برخی روغن هایی که در بازار دیده ام و آزمایش کرده ام، روغن پایه آن را از روغن مایع نباتی یا روغن چرخ خیاطی استفاده می کنند، که نه تنها مفید نیست بلکه دارای مضراتی نیز هست، لذا قبل از خرید روغن سیاهدانه باید بدانید که روغن پایه آن چیست، در متون طب سنتی روغن پایه برای روغن سیاهدانه را روغن کنجد یا زیتون تعیین نموده اند حال اگر روغن پایه کنجد یا زیتون باشد بوی این روغن ها قالب بر سیاهدانه می شود و شما از روی بوی آن می توانید تا حدودی به مرغوبیت آن پی ببرید.  

 

۴ - پودر ریشه کندش خالص 

کندش گیاهی پایا با ساقه ای کوتاه و ریشه ای قوی در انتهای شاخه ها خوشه ای از گلهای زرد متمایل به سبز می روید ریشه گیاه شامل آلکالوئیدهای سمی از قبیل veratrin که منبسط کننده عروق و کاهش فشار خون می شود.ازمواد مؤثره گیاه در ترکیبات پمادها استفاده می شود که برای ماساژ آرام کننده دردهای عصبی و ضد روماتیسم تهیه می شوند. پودر این گیاه به چشم آسیب می رساند و باعث عطسه شدیدمی شود ، پوست را به طور موضعی بی حس می کندو مقدار 1-2 gr آن مرگ آور است . 

خواص پودر کندش  

عطسه آور قوی و سوزاننده خون و بلغم و خارج کننده سوداست. انفیه آن به اندازه یک عدس در ترکیب با روغن بنفشه بازکننده گرفتگیهای بینی و حل کننده بادها آن و اخلاط غلیظ  و خارج کننده آن ها به صورت عطسه و تحریک است در رفع بی حسی و فلج و لقوه مؤثر است.بیهوشی های ناشی از صرع و خشم را نیز بر طرف می سازد.برای بدبوئی بینی و صافی آواز و تقویت بینایی و رفع شبکوری به صورت انفیه و قطره بکار برده می شود .در ترکیب با روغن بنفشه و جوشانده قطره آن با سایر روغن ها مناسب دردهای گوش و کثافات آن و باد گرفتگی و طنین آن را برطرف می سازد مواقع استعمال آن در فصل سرما یا هوای خنک می باشد و در حین  امتلاء نیز از استعمال آن خود داری شود باید استعمال یا استنشاق آن با روغن بنفشه و تر نمودن با آب سرکه و گلاب یا یخ و یا برف سرد باشد.از موارد دیگر استفاده آن در ترکیب با سایر داروها برای تنگی نفس و آسم و اسهال و مدر بول و حیض و خارج کننده جنین و خورد کننده سنگهای رسوبی کلیه و مثانه بوده و استسقاء و یرقان و طحال را مفید است.هم چنین در رویانیدن موی و رفع خارش و دردهای مفاصل و سیاتیک مجرب است
برای ریه مضر است و نیز ایجاد غشی می نماید مصلح آن کتیرا و شیر تازه است که مقدار خوراک داروئی آن یک دانگ (0/77 گرم )تا دو دانگ (1/54 گرم)با شیر تازه جوشیده است مصرف آن برای گرم  مزاجان در فصل گرما بمیزان دو درم کشنده است که همراه با صدمات خناق و تشنگی مفرط و اختلال  حواس و درد شکم و پاره شدن امعاء می باشد.
مداوای فوری آن استفراغ با شیر و روغن و تنقیه قوی که در آن حنظل باشد و روغن گاو زیادی را باید به مریض بدهند و اگر تشنج پیدا نمود معالجه را از طریق تشنج خشک ادامه بدهند
بعضی از اطبائ نیز نظر داده اند که اصلاًمعالجه شدنی نیست.از ترکیبات عطسه آور و مفید آن که پاک کننده مخاط بینی و سینوسهای پیشانی و سردرد مزمن است به عنوان نمونه به شرح زیر ذکر می گردد

خربق سفید و گل بنفشه و کندش هر کدام یک مثقال - کندش و خربق را کوفته و کاملاً نرم کنند و با گل بنفشه مخلوط نموده و انفیه محکم کنند،ایجاد عطسه های فراوان می کند و برای ختم آن با آب سرد در بینی بکشند
برای رویاندن مو مقداری از پودر کندش را با روغن زیتون و یا زرده تخم مرغ مخلوط کرده و به موضعی که می خواهید موی در بیاورد بمالید، توجه داشته باشید که مایع در قسمتهایی که نمی خواهید موی بروید مالیده نشود، چون طبق متون طب سنتی این مایع اگر کف دست هم مالیده شود موی در می آورد؛ برای حصول نتیجه مداومت لازم است. 

توضیحاتی در مورد پودر کندش 

این محصول از جمله محصولات بسیار کمیاب در بازار است و محصولات موجود نیز در اکثر موارد نوعی انفیه ی پاکستانی است که با خلوص پائین و قیمت بالا عرضه می شود و مواد دیگری که به آن اضافه می شود معلوم نیست که چه موادی است در نتیجه برای مصرف بعنوان رویاننده مو و موارد دیگر مفید نیست، کندش اصل، ریشه ی گیاه کندش یا کارزان است که بدون هیچگونه افزودنی باید عرضه گردد به شدت عطسه آور است و قابل مصرف خوراکی نمی باشد. 

 

۵ - عطوس ( ماده عطسه آور )

عطسه در فنون پیشگیری و درمان حائز اهمیت فراوانی است، بعنوان مثال عطسه را می توان برای جلوگیری از بروز سکته ها استفاده نمود. 

هفته ای دوبار هر دفعه بیش از بیست بار عطسه کردن ضروری است. این دارو باید در جعبه داروهای خانگی همیشه حضور داشته باشد به محض احساس ناراحتی در سینه و سر و احساس خفگی و تنگی سینه به وسیله ی آن با ایجاد عطسه های فراوان جریان خون را در قلب یا مغز از لختگی منحرف نموده و خطر را رفع کنند. 

مواد تشکیل دهنده 

کندش، گل بنفشه، تخم گشنیز هر کدام با درصد مشخص 

توضیحاتی در مورد پودر عطوس 

این محصول از جمله محصولات بسیار کمیاب و تقریباً فراموش شده در بازار است و محصولات موجود نیز در اکثر موارد نوعی انفیه ی پاکستانی است که ترکیبات آن معلوم نیست، در نتیجه برای مصرف بعنوان عطسه آور توصیه نمی شود. 

 

۶ - آبزن حمام ( حمام دارویی ) 

به شستشو و پاکسازی ظاهر بدن (استحمام) در اسلام و در متون طب سنتی توجه بسیار زیادی شده است، امروزه شوینده های رنگارنگ صنعتی با تبلیغهای جذاب و بسته بندی متنوع جای صابونها و شوینده های طبیعی و سفارش شده قدما را گرفته است که استفاده از مواد شیمیایی و شوینده های صنعتی عوارض ناخوش آیند خود را به مرور در بدن انسان نمایان می سازد. 

 آبزن ماده ای است که نه تنها پوست بلکه کبد را هم پاک می کند قلب را صفا می دهد، حافظه را تقویت می کند، پوست را ضد عفونی و لطیف می کند، گرمای بدن را به سمت پوست می کشاند و جریان هوای خنک و فرحبخش را میان احشاء داخلی و بیرون برقرار می کند، التهاب و موارد خارش آور و قارچ های چسبیده به پوست را پاک و پوست بدن و صورت را جوان و زیبایی آن را چند برابر می کند و در احادیث طب اسلامی از زبان معصومین (س) در تائید آن سخنها رفته است. 

مواد تشکیل دهنده 

حنا، سدر، مورد، اسفرزه، کتیرا هر کدام با درصد مشخص 

توضیحاتی در مورد آبزن  

این محصول از محصولات فراموش شده در بین مردم است، اما مواد تشکیل دهنده آن یک به یک در بازار یافت می شود، قابل توجه که مقدار اخطلاط هرکدام از مواد تشکیل دهنده بسیار مهم و در تاثیر آن بسیار اهمیت دارد، از طرفی روش تهیه مواد اولیه نیز بسیار اهمیت دارد. 

 

۷ - روغن کوهان شتر 

مسکن و معالج دردهای مفصلی ، آرتروز،رماتیسم ،سیاتیک ،گرفتگی عضلات و رگ به رگ شدگی، مفید برای کاستن دردهای استخوان،مفاصل،آرتروز و روماتیسم، ضد چروک و سفت کننده عضلات  

طریقه مصرف1-روغن را صبح و شب در محل درد بمالید و 5 دقیقه ماساژ دهید تا کاملا جذب بدن شود.
2-اگر در محل درد مو باشد آنرا بتراشید.
3-برای بار اول محل درد را با پارچه زبر مالش دهید تا پوست قرمز شود سپس روغن را بمالید.
4-دارو را مقداری مصرف کنید که در یک هفته تمام شود تا نتیجه مطلوب حاصل شود.
توضیحاتی در مورد روغن کوهان شتر  

با توجه به کشتار کم شتر در کشور، این محصول نیز جزو محصولات کمیاب است که متاسفانه برخی محصولات بازار را که بررسی نمودم، ناخالصی زیاد در محصولات مشاهده شد، مخلوط کردن روغن پیه و دنبه یا روغن شتر مرغ، مخلوط کردن پودرها و داروهای گیاهی و غیره و از طرفی عرضه با قیمت بسیار بالا باعث شده مردم با این محصول آشنا نباشند، روغن کوهان شتر اصل، کاملاً سفید و منجمد است، پس از اینکه روی انگشتان ماساژ میدهید کم کم باز می شود و بوی پیه خیلی غلیظی دارد. 

 

۸ - صابون شغاری 

صابون در واقع ، هیچ‌گاه کشف نشده، بلکه بتدریج از مواد خام قلیایی و چربی‌ها تحول یافته است. پلینی پدر ، ساخت صابون‌های نرم وسخت را در قرن اول شرح داده است، ولی تا قرن سیزدهم هیچ‌گاه صابون بمقدار کافی بطوری که بتوان به آن صنعت گفت، تولید نشد. تا اوایل دهه 1800 باور بر این بود که صابون مخلوطی مکانیکی از چربی و قلیاست.

سپس شورول ، شیمیدان فرانسوی ، نشان داد که تشکیل صابون در واقع یک واکنش شیمیایی اس. دومنیه ، کارهای وی را در زمینه بازیابی گلسیرین از مخلوطهای صابونی‌شده کامل کرد. تا پیش از کشف مهم لوبلان در زمینه تولید ارزان قیمت کربنات سدیم از کلرید سدیم ، نیاز به قلیا از طریق خیساندن خاکستر چوب‌ها یا تبخیر آبهایی مانند رودخانه نیل که بطور طبیعی قلیایی‌اند تامین می‌شد.
صابون از نمکهای سدیم یا پتاسیم اسیدهای چرب گوناگون تشکیل شده است. طی هزاران سال مصرف صابون روبه فزونی گذاشت تا ساخت آن برای راحتی و بهداشت بشر متمدن ضرورتی صنعتی یافت.
مواد اولیه صابون
پیه ، ماده چرب اصلی در صابون‌سازی است. مقدار پیه مصرفی ، حدود سه‌چهارم کل روغن‌ها و چربی‌های مصرفی صنایع صابون‌سازی است و مخلوطی است از گلیسریدهایی که از آب کردن چربی جامد گاوی با بخار بدست می‌آید. این چربی جامد با بخار ، گوارش می‌شود و پیه روی آب تشکیل می‌گردد، بطوری که به راحتی می‌توان آنرا از روی آب جمع آوری کرد.

بمنظور افزایش انحلال‌پذیری صابون پیه را معمولا در داخل ظرف صابون‌سازی یا ظرف آبکافت با روغن نارگیل مخلوط می‌کنند. روغن دنبه (حدود 20 درصد) دومین ماده اولیه مهم در صابون‌سازی است. این روغن که منبع مهمی از گلیسریدهای چرب است، از حیوانات کوچک اهلی بدست می‌آید. تصفیه روغن از طریق آب کردن با بخار یا استخراج با حلال انجام می‌گیرد و اغلب بدون اختلاط با سایر چربی‌ها مخلوط می‌شود. 
  صابون دارای قدمتی بالغ بر 2300 سال می باشد.در حقیقت برخی معتقدند صابون در 600 سال پیش از میلاد مسیح توسط مردم فنیقیه ساخته شد، اما در آن زمان از کاربرد آن اطلاع درستی نداشتند و تنها به عنوان یک کالای واسطه ای، جهت داد و ستد از آن استفاده می نمودند. در آن دوره صابون از پیه بز و خاکستر چوب تهیه می شد. در دوران امپراطوری روم مصرف صابون رواج یافت .آنها صابون را از چربی حیوانات و خاکستر گیاهان (به عنوان یک ماده قلیایی) تهیه می کردند و آن را“Saipo” می نامیدند که نام امروزی صابون “Soap” از آن گرفته شده است.
اهمیت صابون به عنوان یک ماده شوینده تا قرن دوم میلادی ناشناخته مانده بود تا اینکه جالینوس، پزشک صاحب نام یونانی، از صابون به عنوان ماده ای جهت شستشو نام برد. در سال 1800 میلادی شیمیدان مشهور عرب، جابر بر حیان (پدر علم شیمی) در نوشته های خود چندین بار از صابون به عنوان ماده ای مناسب جهت شستشوی بدن نام برد.
 علامت گذاری تجاری بر روی بسته بندیهای صابون از اواخر قرن هیجدهم آغاز شد. در این زمان صاحبان صنایع در مارسی (فرانسه) اقدام به صادر کردن صابون به کشورهای دیگر (در رأس آنها آمریکا) نمودند.
در ابتدا تولیدکنندگان صابون در مارسی از روغن زیتون برای تهیه صابون استفاده می کردند. در سال 1815 میلادی کمبود محصول زیتون آنها را بر آن داشت که روغنهای دیگر را جایگزین روغن زیتون نمایند. همچنین پیشرفتهایی که در صنعت کشتیرانی و حمل و نقل صورت گرفت، امکان دسترسی به سایر روغنها را نیز فراهم نمود. همین امر سبب ایجاد تغییراتی در فرمولاسیون صابون گردید.
در سال 1791 ، یک دانشمند فرانسوی به نام نیکلا لوبلان (Nicolas Leblanc) تحولی در فرایند در تولید کربنات سدیم به وجود آورد و گامی بزرگ در جهت پیشرفت تولید صابون در مقیاس صنعتی برداشته شد. کربنات سدیم یک ماده قلیایی است که در خاکستر وجود دارد و با چربیها تشکیل صابون می دهد. در روش جدید، لوبلان موفق به تولید مقدار بیشتر این نمک با کیفیت بهتر و قیمت مناسب تر گردید.
ارائه نظریه دانشمند دیگر فرانسوی به نام اوژن شورل ((Michel Uegence Chevreul در سال 1823 میلادی از جمله عواملی بود که تاثیر به سزایی در پیشرفت صنعت صابون سازی داشت. وی اثبات نمود که فرآیند تشکیل صابون در حقیقت، تجزیه شیمیایی چربیها است که به نمک قلیایی اسیدهای چرب (صابون) و گلیسیرین تجزیه می شوند.
عوامل متعدد دیگری که در پیشرفت صنعت صابون سازی تاثیرگذار بوده اند، عبارتند از:
 استفاده از رزین در دیگهای پخت صابون ( سال 1850 میلادی )
 استفاده از سیلیکات سدیم توسط یک دانشمند انگلیسی ( سال 1870 میلادی )
 هیدروژنیزه کردن روغنها و تهیه چربیهای مناسبتر جهت مصرف در صابون ( اوایل قرن 19 میلادی )
 پیشرفت تکنولوژی در دوران جنگ جهانی اول و پس از آن

به کار بردن دستاوردهای علمی به موازات پیشرفت تکنولوژی در کارخانه ها سبب رشد سریع این صنعت در سال 1850 میلادی گردید. 

خواص صابون شغاری:

پاک کننده، ضد چربی پوست و مو، تسریع کننده گردش خون، شاداب کننده پوست، تسریع کننده جذب هوا در پوست، ضد حساسیت، دارای موادی از قبیل بابونه، سدر، مورد، کتیرا و غیره  

توضیحاتی در مورد صابون شغاری  

با عنایت به تولید انواع صابون های صنعتی و شامپوها که با تبلیغات و رنگ و لعاب جذاب به بازار ارائه می گردد این محصول به دست فراموشی سپرده شده است، در صابون های صنعتی و بازاری از ماده ای بنام هیدروکسید سدیم یا سود استفاده می شود که در قدیم بجای آن از ماده ای بنام (شغار) که ماده ای طبیعی است استفاده می کردند چون به عمل آوری شغار کار مشکلی است و زمانبر است، لذا ترجیح داده می شود از سود سوزآور استفاده شود، اما سود سوزآور مواد شیمیایی است و برای بدن مضر است، از طرفی روغن بکار رفته در صابون شغاری روغن پیه کاملاً طبیعی بوده اما در صابون های صنعتی از انواع روغن های صنعتی و غیر صنعتی استفاده می شود، مضاف برآن مواد معطر و اسانس، نرم کننده های شیمیایی، نگه دارنده ها و غیره و غیره باعث شده صابون های امروزی به برخی افراد سازگاری نشان می دهد و به برخی سازگاری ندارد، در قدیم الایام مردم برای شستشوی لباس و بدن از این صابون ها استفاده می کردند؛ امروزه صابون های زیادی به اسم صابون طبیعی و خانگی و ... عرضه می شود که حداقل ماده شیمیایی یعنی سود به آن زده می شود. 

روش تشخیص صابون شغاری اصل این است که صابون های سالم و بدون هیچ ماده شیمیایی، قابل خوردن هستند در نتیجه برخی از موجودات مانند کلاغ و مورچه به آن علاقه دارند و مانند مواد طبیعی دیگر کرم می اندازد. 

 

۹ - لیف طبی 

همه ی ما برای استحمام از (لیف) استفاده می کنیم و امروزه انواع لیف های رنگ و وارنگ در تنوع و اشکال مختلف با کیفیت های مختلف در بازار تجاری یافت می شود و تاکنون از خود سؤال نکرده ایم که آیا این وسیلهی بظاهر ساده هم دستخوش تغییرات و آماج تحولات صنعتی و تجاری شده است یانه ؟ با تغییراتی که در صنایع نساجی و پارچه بافی ایجاد شده و با به وجود آمدن الیاف مصنوعی همانطور که پوشاک به تدریج دستخوش تغییر جنس و رنگ و شکل شده وسایل دیگر بشر هم از قبیل رختخواب و سفره و غیره دچار تحول شده است. و این تحولات است که در بسیاری از موارد به مرور سلامت انسان ها را نیز مورد تاثیر خود قرار داده است.  

واقعاً شاید از خود نپرسیده ایم که چرا ایرانیان از این وسیله (لیف) برای پاکسازی سطح پوست خود استفاده می کنند؟ مگر نمی شود مانند بقیه ی ملل از وسیله ای مثل فرچه استفاده کرد؟ چه حکمتی در کار بوده که مادران یکی از وسایل مهم زندگی که برای نو عروسان فراهم می کردند لیف پشمی بوده؟  

باید گفت که در درس علوم راهنمایی یادگرفتیم و فهمیدیم که در الیاف پشم الکتریسیته ساکن وجود دارد، یادتان هست که یک شانه را به پارچه پشمی می کشیدند و به موها نزدیک می کردند و موها به شانه جذب می شد؟ خوب تمام بدن پوشیده از کرک و مو است در برخی افراد مشکی و درشت و قابل رؤیت و در برخی افراد ظریف و بور و میدانیم که این موها می تواند محل مناسبی برای تجمع آلودگی و میکروبها باشد؛ خوب حال معما ساده شد لیف پشمی که دارای الکتریسیته ساکن است به کمک پرزهای خود این موها را بلند می کند و باعث می شود تمام پوست به راحتی پاک و عاری از کثافات شود. از طرفی ظرافت الیاف نخ هایی که برای لیف بافی استفاده می شد و ظرافت بافت این لیف ها سبب می شد تا منافذ پوست و عرق کاملاً پاکسازی شوند و بدن را برای کیسه کشی آماده می کرد و گردش خون سریعتر میشد و کار قلب تسهیل می شد و انسان احساس شعف و سرزندگی می نمود.  

توضیحاتی در مورد لیف طبی 

لیف هایی که امروزه در بازار موجود است اکثراً با الیاف مصنوعی و کیفیت پائین و قیمت بالا عرضه می شود و هیچگونه ارزش طبی و پاک کنندگی ندارد، از استقامت کمی برخوردار است و چون دارای رنگ و الیاف مصنوعی و مواد شیمیایی است برای بدن مضر است.  

گروه احیاگران طب ایرانی با مطالعه در زندگی اقوام مختلف پی به این مهم برده و اقدام به احیای لیف پشمی (لیف طبی) نموده است؛ این نوع لیف از الیاف طبیعی و کاملاً خالص پشم تهیه شده و هیچگونه رنگ و مواد شیمیایی در آن استفاده نشده و به دست هنرمند بانوان روستایی خراسان بافته شده و با قیمتی بسیار مناسب در اختیار مردم خوب ایران اسلامی قرار گرفته است.

 

۱۰ - سرمه و ریمل سنتی  

خانمهای جوان و خوش سلیقه به دنبال جدیدترین و برترین برندهای لوازم آرایش می گردند و تصور همگان بر این است، هر جنسی که گران تر باشد از کیفیت بالاتری برخوردار است، اما گاهی اوقات این نوع تفکر باعث لطمه خوردن به سلامتی انسان می شود، چشم عضو بسیار مهم در بدن انسان است که گذشتگان هم بسیار به حفاظت و سلامت چشم توصیه و سفارش داشته اند، اولین نکته در مورد چشم که پدر و مادر هر کودکی به فرزندش می آموزد این است که (هر چیزی را به چشمت نزن) و حال با گذشت سالیان سال که کودکان بزرگ می شوند و کسب سواد و علم می کنند و وارد جامعه ی شوند با کمال تعجب می بینیم که مواد کاملاً شیمیایی و صنعتی به چشم خود می مالند که اینکار با سوزش و درد زیاد همراه است ولی انگار مسخ شده اند و دردی احساس نمی کنند و به خیال زیبایی هر بلایی که می خواهند سر چشمانشان می آورند و می بینیم که به مرور این خانمها سفیدی چشمشان قهوه ای رنگ می شود و انگار هنوز خبر ندارند که این لوازم آرایش به مویرگهای چشمشان آسیب رسانده و در چشمشان خون مردگی ایجاد شده، سردردهایی که بوجود می آید را با خوردن قرص های رنگارنگ مسکن آرام می کنند و هر طور هست زندگی را می گذرانند ولی حاضر نیستند از این لوازم آسیب زننده دست بردارند و همچنان اعتقاد دارند که این لوازم به ایشان زیبایی می بخشد، اما گذشتگان کودکی که روز اول زندگیش بود را با سرمه برایش ابروی کمانی می کشیدند و چشمانش را نیز سرمه می زدند، به این باور که ابروهایش کمانی شود و چشمانش پرنور، و چه جالب توجه بود که بیش از یکصد سال عمر می کردند و عینک نمی دانستند چیست. حال در اخبار اعلام می کنند که روزانه 500 عمل چشم در بیمارستان فارابی تهران انجام می شود، که در 100 روز می شود پنجاه هزار عمل چشم فقط در یک بیمارستان در کشور، خوب راه حل بسیار ساده است:  

( به فرزندانمان بیاموزیم چشمانشان را سرمه کنند ) 

توضیحاتی در مورد ریمل و سرمه سنتی و اصیل 

در بازارها و خیابان ها و اطراف امام زاده ها و غیره زیاد دیده اید افرادی که شیشه های سرمه را در دست گرفته اند و می فروشند، همین باعث شده که به مرور سرمه از ذهنتان خارج شود، چون ذهن شما کل جریانی که مشاهده می کند را بررسی می کند و وقتی می بیند یک آدمی با لباس کثیف و سر و وضع نامناسب و شرایط غیر بهداشتی، محصولی را عرضه می کند، ذهنتان کل موضوع را از ذهنتان پاک می کند. امروز هم که اجناس تقلبی فراوان در بازار یافت می شود، بازهم ریسک نمی کنید و اصلاً سرمه خریدن را قراموش کرده اید و به طرف محصولات پر رنگ و لعاب صنعتی سوق پیدا کرده اید، حال گروه احیاگران طب ایرانی به منظور احیای سنت های قدیمی و صحیح ایرانی اقدام به تهیه سرمه ی اصیل به روش های صحیح طب ایرانی نموده است و در اختیار هموطنان قرار داده است، برای تشخیص کیفیت سرمه می توانید بوسیله ی چوب سرمه کمی از سرمه را به کنار دستتان بمالید و آنرا با انگشت پاک کنید، قوام و دوام آن نشان دهنده ی کیفیت محصول می باشد.

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد